دِیو بروبــِک، یکی از آخرین استوره‌های موسیقی جاز مدرن آمریکا درگذشته است. وی که پیانیست و مؤسس ِ مشهور ِ گروه ِ کوارتت دیو بروبک بود، در سن 91 سالگی، صبح روز چهارشنبه ۵ دسامبر در بیمارستانی در کانتیکات و در پی نارسایی قلبی درگذشت. او نوازنده‌ی یکی از مشهورترین آثار جاز ( وبه قولی مشهورترین‌شان)، یعنی «برداشت پنجم» بود. قطعه‌ای که پل دزموند ِ ساکسیفون‌نواز نوشته بود و در آلبوم ِ سال 1959شان یعنی «وقت تمام است» ارائه کردند. قطعه‌ای پنج دقیقه‌ای با ریتم ِ 5:4 که روح را می‌نوازد و به طرب وامی‌دارد و بارها توسط دیگران بازاجرا شده است.
بروبک تحت تعلیم‌های اولیه‌ی مادرش نواختن ِ پیانو را آموخت و پس از اینکه از دانشگاه ِ پسفیک ِ استاکتن ِ کالیفرنیا فارغ‌التحصیل شد، با آهنگساز فرانسوی، داریوس میلو در کالج ِ میلس آشنا شد و با او به ساخت و نواختن آهنگهای مختلف پرداخت. او در زمان ِ جنگ جهانی دوم به ارتش فراخوانده شد و در جنگ، رهبر گروه موسیقی ِ ژنرال پاتن بود. پس از برگشتن از جنگ دوباره با میلو به پژوهش موسیقی پرداخت و گروه آکتتی را تاسیس کرد. ولی این سال 1951 بود که نقطه‌ی عطفی در زندگی هنری بروبک به حساب می‌آمد. با تاسیس گروه کوراتت ِ دیو بروبک و با همکاری با افرادی مثل پل دزموند، باب بیتس (بیس) و جو داج (درام) و در بستر این گروه بود که قطعاتی چون برداشت پنجم خلق شدند. برداشت پنجم پرفروش‌ترین تک‌آهنگ جاز است.
گروه کوارتت دیو بروبک در سالن کنگره فرانکفورت در سال 1967، از راست به چپ، پل دزموند، دیو بروبک ، یوجین رایت، و جو مورلو
چون سبک موسیقی کوارتت آنها در رده‌ی کول جاز قرار می‌گرفت منتقدان آلبوم ِ «وقت تمام است» را باحال‌ترین (کول‌ترین) آلبوم تاریخ جاز لقب دادند. فعالیت گروه، (با اعضای ثابت و متغیر) شانزده سال به طول انجامید و در سال 1967، دیو، گروه را منحل کرد و بیشتر به کارهای شخصی و اغلب طولانی‌مدت خود پرداخت. دزموند در سال 1977 بر اثر سرطان درگذشت. دوستی بروبک و دزموند، حاوی رفاقت‌ها و دلخوری‌ها و قهر و آشتی‌های زیادی (بیشتر به‌خاطر روش آسان‌گیرانه‌ی زندگی دزموند) بود.
بروبک دو جایزه‌ی افتخاری از بیل کلینتن و باراک اوباما و یک جایزه‌ی فعالیت هنری ِ گِرَمی دریافت کرد و ستاره‌‌ای در بلوار شهرت ِ هالیوود دارد. او پس از لوییس آرم‌استرانگ، دومین نوازنده‌ی جازی است که تصویرش روی جلد مجله‌ی تایم رفته است. از شش فرزند بروبک، چهار نفر از آنها جا پای پدر نهادند و کار موسیقی را ادامه دادند. دیو، به افتخار دوست و مرشدش داریوس میلو، نام یکی از پسرانش را داریوس گذاشت. بروبک در طول سال های فعالیت حرفه ای اش بیش از ۲۵۰ قطعه جاز و قطعاتی نیز برای باله و کارهای ارکسترال نوشت.
بروبک یکی از معدود افرادی بود که در زمان حیاتش لقب استوره‌ی زنده را یدک می‌کشید. روح‌اش شاد.
بروبک (چپ) و دزموند
* دانلود قطعه‌ی برداشت پنجم از مدیافایر – (حجم 5 مگابایت)
وندیداد 